Nacia himno de Taĝikio

Vi estas kara nia land’,
Fierumadas ni pro la progreso kaj feliĉ’,
Pro la beleco via kaj libero, kaj l' riĉiĝ’.
Al la solena venis ni ceremoni’,
Ĉe la standardo via ĵuras ĉiam ni,
Ja, ĉiam ni.

Vivu ĉiam Patri’,
Mia libera land’ Taĝiki’!

Por nia vivo kaj prosper’
Vi respegulas morojn kaj kutimojn de praul’,
Eternajn fortojn donas vi al la popol'-bravul’.
Neniam velkas foliar’ sur via branĉ’,
Detruas vian tuton jam neniu tranĉ’,
Neniu tranĉ’.

Vivu ĉiam Patri’,
Mia libera land’ Taĝiki’!

Patrino vi por ĉiuj ni,
Neniu tasko via estos nesolvebla nod’
Kaj moto via ankaŭ estas bona nia mot’.
Eterne disvolviĝu tiu ĉi proces’,
Ekzisto via esperigas nin al la sukces’,
Al la sukces’.

Vivu ĉiam Patri’,
Mia libera land’ Taĝiki’!

Cуруди милии
ҷумхурии Тоҷикистон

Диёри арҷуманди мо,
Ба бахти мо сари азизи ту баланд бод,
Саодати ту, давлати ту, бегазанд бод.
Зи дурии замонаҳо расидаем,
Ба зери парчами ту саф кашидаем,
кашидаем.

Зинда бош, эй, Ватан,
Тоҷикистони озоди ман!

Барои нангу номи мо
Ту аз умеди рафтагони мо нишонаӣ,
Ту баҳри ворисон ҷаҳони ҷовидонаӣ,
Хазон намерасад ба навбаҳори ту,
Ки мазраи вафо бувад канори ту,
канори ту.

Зинда бош, эй, Ватан,
Тоҷикистони озоди ман!

Ту модари ягонаӣ,
Бақои ту бувад бақои хонадони мо,
Мароми ту бувад мароми ҷисму ҷони мо,
Зи ту саодати абад насиби мост,
Ту ҳастиву ҳама ҷаҳон ҳабиби мост,
ҳабиби мост.

Зинда бош, эй, Ватан,
Тоҷикистони озоди ман!

Respubliko mia

Malfermita por vi ĉiam estas la kor'
Kaj tenera la am' ĉiam estas en kor',
La anim' kaj la kor' ĝojon sentas al vi
Kaj omaĝe la kor' versojn kreas pri vi.

Refreno:
Ĉiam vi en la kor' montarrespublik',
Ĉiam vi en la kor' montarrespublik'.
Estu plena de glor', estu plena de glor',
Mia land' Taĝiki', mia land' Taĝiki'.

Riĉa estas la land' de l' alta montar',
Plena estas de l' or' via bunta kampar',
Arĝentblua river' brilas kvazaŭ stelar',
Kaj la homoj de l' land estas nur bravular'.

Refreno.

Республикаи ман

Дари дилро ба рӯят во намудам,
Туро дар дидаву дил ҷо намудам,
Ба ҷисму ҷони худ маъво намудам,
Ба васфат шеъри нав иншо намудам.

Нақарот:
Дилу дилдор Республикаи ман,
Дилу дилдор Республикаи ман,
Ба шуҳрат ёр, ба шуҳрат ёр,
Республикаи ман, Республикаи ман,

Ба гардун сар кашидааст кӯҳсорат,
Заравшон даштҳои беқанорат,
Хурӯшон наҳрҳои нуқраворат,
Зафарманд аст халқи номдорат.

Нақарот.

Республика моя

Как люблю я твой простор, страна моя!
Песнь о снежных высях гор слагаю я.
Пусть, как ветер, года летят надо мной,
В сердце жив ты всегда, мой край родной!

Припев:
Край любви и свобод, республика моя.
Счастья знамя, счастья знамя,
Поднимай, ты, родной,
Мой вольный край!

Красотой твоих вершин я горд навек,
Белым золотом долин и пением рек.
День твой светел, как сон, отраден как тень,
Но прекрасней, чем он, твой завтрашний день!

Припев.

Dorlotas mi

Pleje mi, ej, karulin, de la anim' dorlotas vin,
Por la tento kaj amsento via koro lotas min. 2f
Buklon miraklan amas mi, kvazaŭ zefir' karesas ĝin,
Kaj cipressvelteco pri la paradiz' revigas min. 2f

Koro iĝas trezoruj' de l'amo kaj la amikec',
Kiam viv' esploras ĝin je la fidel' kaj la justec'. 2f
Hej, karulino el edem', dankas mi vin pro la favor',
Pro la am', sincera sent' feliĉe ĝojas tuta kor'. 2f

Мепарварам

Беҳтар аз ҷонам туро, ей, дилрабо, мепарварам,
Карда ишқатро чу дил, дар синаҷо мепарварам. 2б
Зулфи мушкини туро мисли сабо мепарварам,
Сарви қадатро ба боғи дилкушо мепарварам. 2б

Дар дилам ганҷинаи меҳру вафо мепарварам,
Дар вафою шавқату, кору сухан санҷидаам. 2б
Эй, ватанпарвар нигорам, баски ҳасти ҳамдамам,
Аз ту хуррамтар шавад пайваста қалби хуррамам. 2б

Hej, kamelist'

Hej, kamelist', pelu sen vip', ĉar l'amatin' ekrrajdos tuj,
Kaj mia kor' en la angor' kun karulin' forrajdos tuj.

Havu vi selon ĉiam por pacienca kamel,
Ĉar l'amatin' - mia anim' por longa temp' vorrajdos tuj. 2f.

Mia anim' forlasis min, ne helpas min admon', konsol'.
Propra okul' turmentas min, ĉar l'amatin forrajdos tuj.

Ĝemas Sa'di pro l'maljustec' - la ĉarmulin' perfidas lin,
Pro la dolor' kaj la sufer' ploras kaj pasos for mi tuj. 2f.

Эй, сорбон

Эй, сорбон, оҳиста рон, ороми ҷонам меравад,
Он дил, ки бо худ доштам, бо дилситонам меравад.

Маҳмил бидор, эй, сорбон, тунди макун ба корвон,
Аз ишқи он сарви равон, руҳи равонам меравад. 2б

Дар рафтани ҷон аз бадан, гуянд хар навъе сухан,
Ман худ бо чашми хештан дидам, ки ҷонам меравад.

Саъди фиғон аз дасти мо, лоиқ набуд, эй бевафо,
Тоқат намеорам ҷафо, кор аз фиғонам меравад. 2б

Amikeca kanto

Ĵus al vi veninte de Pamirmontar',
Amikiĝi volas ni kun amikar.
De la mondtegmento ni atingis vin
Kaj por paco servi ni pretigis nin.

Refreno:
De la koroj venu la amika vok’,
Amikeco estu kiel ŝtona rok’.

Kantas ni de nia majstro Rudaki',
Kanton, kiun verkis majstro Rudaki'.
Kaj kiel kolombo ĝi flugadu nun,
Promesante mildan pacon sub la sun’.

Refreno.

La gastampopolo bonvenigis nin
Kaj tutkore dankas ni pro tio vin.
De taĝikoj ni transdonas kun estim'
La saluton bonodoran de ocim'.

Refreno.

Суруди дӯстӣ

Омадем мо аз кишвари тоҷикон,
"Хуш омадед", - мегуем мо ба дӯстон.
Аз сари боми ҷаҳон парвоз шуд,
Сӯи мулки дӯстон парвоз шуд.

Нақарот:
Аз дилҳo омад садои дӯстӣ,
Меҳрубонию вафои дӯстӣ.

Месароем бо бо забони Рӯдакӣ,
Мисраҳои ҷовидони Рӯдакӣ,
Мекунад парвоз ин бӯстонсуруд,
Болавшон аз дили дӯстон суруд.

Нақарот.

Одамони кишвари меҳмоннавоз
Моро гирифт меҳрубонона пешвоз.
Ин суруд аз номи мо бо эҳтиром
Мерасонад халқҳоро сад салом.

Нақарот.

Amo - nia bel'

Hej, amo - nia bel',
En koroj brilas stel',
Gardas ni tenere ĝin -
Povas ĝi bruligi nin.

Hej, amo - nia bel',
L' animoj - en ĉiel',
Kun ni ĝojas varma sun', | 2f
Steloj nin salutas nun. |

Ni ĝuas amon nun, |
Favoras nin fortun' | 2f
Kaj helpas nin la Di'. |
Vento blovas en la val'- | 2f
Floro svingas per petal'. |

Hej, amo - nia bel',
Ni iras al la kel'.
Tie staras dolĉa vin',
Kune ni gustumu ĝin.

Hej, amo - nia bel',
Forgesis ni pri gel',
Ĉar la am' varmigas nin, | 2f
Kore ni salutas ĝin. |

Varmigas amo nin, |
Adoras mi, ja, vin, | 2f
Nin kisas amradi'. |
Pri la amo en tonal' | 2f
Birdoj ĉirpas en ĝangal. |

Hej, amo - nia bel',
Ni vivas nur tiel -
Kantas milde en maten',
Dancas brile en ĝarden.

Hej, amo - nia bel',
Ni sidas sur la sel'
Kaj kamelo rajdas nun | 2f
Al oazo de l' fortun. |

Viaj lipoj - floroj

Viaj lipoj - floroj,
Vizaĝo kiel lun',
Mi ne volas oron,
Soifas kison nun.

La okuloj viaj
Similas al la font',
Laŭ favor' de l'Dio
Mi estas la kisont'.

Viaj haroj - sejno,
Oferos tuj mi min.
Kieas via hejmo? -
Mi ami volas vin!

Taĝikaj belulinoj

Koramatin’ de taĝik’
Bela knabin’ de taĝik’,
Edena ĝu’ de taĝik’,
En la naci’ de taĝik’.

Estas ĉiam tener’,
Gajo, ĝojo en kor’,
Jen ĝardeno sur ter’
De la homa trezor’.

Lunsimila vizaĝ’,
Bukloj nigraj kaj brov’…
Kokedadas junaĝ’ –
Feliĉigos ĉi trov’.

Afektanta knabin’
Forgesigos pri l’tut’,
Ĉiam gardu vi vin
Por la deca kondut’.

Koramatin’ de taĝik’
Bela knabin’ de taĝik’,
Edena ĝu’ de taĝik’,
En la naci’ de taĝik’.

A. Rudaki

Ҳеч шоди нест андар ин ҷаҳон
Бештар аз дидори рӯи дӯстон,
Ҳеч талхи нест ба дил талхтар
Бештар аз фироки дӯстони пурхунар.

Нет в мире радости сильней,
Чем лицезрение близких и друзей,
Нет в мире горше муки,
Чем быть с друзьями славными в разлуке.

Ne estas en la mondo ĝojo plia,
Ol amikar', konversaci' ilia,
Ne estas la malĝojo pli amara,
Ol disiĝado kun amikoj karaj.

In der Welt gibt's keine Freude mehr,
Als mit guten Freunden bleiben gern,
Und die Pech kein grosseres ist,
Wenn von gute Freunde weit Du bist.

Вафо

Ба ёди ту чи шабҳои саҳар кардам,
Чи ғамхои, ки ман бе ту пушти сар кардам.
Туро, эй, хокии хокӣ, ба тахти ишқ
Зи худ бологузар, болоназар кардам.

Вафо аз бевафо омухтам охир,
Вафоро дар набарди дил сипар кардам,
Чи исёнҳои, ки бо худ кардам бе худ,
Зи сирри ишқ оламро хабар кардам.

Вафо аз бевафо омухтам охир,
Вафоро дар набарди дил сипар кардам,
Маро ту хоки ро карди, амон боши,
Туро ман тоҷи сар кардам, зафар кардам!

Ёр, зафар кардам! Ҷон, зафар кардам!

Alvenu, vi, flor'

Alvenu, vi, flor' - sanigu vi min,
Malsanas mi nun - vi kuraci povas.
Kaj la pensoj pri la mort' en la kapo svarmas,
Sed la vin' de Khajam esperigas min.

Alvenu, vi, flor' - junigu vi min,
Sen vi, karulin', mi fiaskon trovas.
La destin' de ĉiuj ni - tero, ja, malvarma,
Sed la vin' de Khajam esperigas min.

Alvenu, vi, flor' - fortigu vi min,
Ĉar tedis la mond' - senelira rondo.
La obstakloj multas nun, eble, pro la karmo,
Sed la vin' de Khajam esperigas min.

Alvenu, vi, flor' - ĝojigu vi min,
Ja, ser&265;as mi vin tra la tuta mondo.
Ĉion faros mi por vi, belulino ĉarma,
Kaj la vin' de Khajam esperigas min.

Soleco

Vi alvenu, vi alvenu,
Vi alvenu kompanie
En aŭtuna folifal'.
Vi parolu kontraŭdire,
Vi parolu plenpasie,
Vi parolu sen batal'.
Nepre venu miaj karaj,
Pipojn fumu vi bizarajn,
Kaj ripozu en trankvil'.
La loĝejo estas sama,
Hund' neniam vin malamos
Kaj en ordo - sonoril'.

Atendante, pacience,
Mi malfermis la fenestron
Kaj okazis sen intenc':
Folifalo batis koron
Per folio de asero -
Ja, senteblas la potenc'.
Kaj kurteno el folioj
Malaperis, nudigante
Grizan parton de ĉiel'.
Mi komprenis, ke ne indas
Iun homon nun kulpigi,
Ke solecas mi tiel!

Одиночество

Приходите, приходите,
Приходите вы гурьбою
Как осенний листопад.
Говорите поперек,
Говорите вразнобой,
Говорите невпопад.
Ради бога приходите,
Трубки дымные курите,
Отряхните пыль дорог.
В доме злых собак не держат,
У квартиры цифры те же
И в исправности звонок.

В нетерпении, ожидании
Я окно раскрыл напрасно
И уж вышло так само -
Листопад влепил под сердце
Одичалый лист кленовый -
Одиночества клеймо.
И листву как занавеску
Вдруг сорвало обнажая
Неба серого проем,
И я понял, что не стоит
Никого винить на свете
В одиночестве своем.

Panjo

Nokt' profundas nun, dormas ĝardenoj jam,
Nur ne dormas vi, mia patrin',
Aŭdas flustron mi, - ĉiam ripetas vi,
Verve preĝon por feliĉigi min.

Kion farus mi, se vi ne estus nun?
Malfeliĉas viv', kara patrin'.
Kara panjo, vi gvidis al Dio min
Kaj al preĝejo vi kondukis min.

Via vivo, do, tre malfacila, ja,
Lasis spuron sur via vizaĝ'.
Bedaŭrinde mi malobeemis vin,
Sed ne lasis vin via kuraĝ'.

Grizaj haroj nun sur la tempioj jam -
Kulpas certe mi, kara patrin'.
Vi pardonu min, ĉiam petegas mi,
Ĉar mi turmentis vin, kara patrin'.

Benu Dio, do, niajn patrinojn nun,
Ili preĝas por la infanar'.
Por ke en etern' ili renkontu nin -
Ĉiujn gefilojn de la parencar'.

Мама

Ночь глубокая, тихо стоят сады,
Только ты не спишь, мама моя.
Слышу шепот твой - все првторяешь ты
В жаркой мольбе своей имя мое.

Что бы делал я, если б не было
В испытаниях, мама, тебя?
Мама, ты меня к Богу направила,
В церковь Божию меня привела.

На лице твоем, с детства знакомом мне,
Жизнь оставила горя следы,
Часто я своим непослушанием
Ранил не думая, - плакала ты.

Седина уже есть на висках твоих,
Знаю милая - все это я.
Но прошу тебя, мама, меня прости,
Что причинил тебе горе, прости.

Пусть воздаст Господь всем нашим матерям
По молитвам их за их детей,
Чтобы в вечности мамы увидели
Всех сыновей своих и дочерей.

Ŝpinistino

En malalta ĉambro -
Fajro-sorĉistin'.
Ĉe l'fenestro sidas
Juna ŝpinistin'.
Juna, bela, ĉarma,
En okul' - brunaĵ'.
Sur la ŝultroj blankaj -
Blonda harplektaĵ'.

Blonda la kapeto,
Pensoj sen la fin'...
Vi pri kio revas,
Kara belulin'?
En malalta ĉambro -
Fajro-sorĉistin'.
Ĉe l'fenestro sidas
Juna ŝpinistin'.

Пряха

В низенькой светёлке
Огонёк горит.
Молодая пряха
У окна сидит.
Молода, красива -
Карие глаза.
По плечам развита
Русая коса.

Русая головка,
Думы без конца...
Ты очём мечтаешь,
Девица-краса?
В низенькой светёлке
Огонёк горит.
Молодая пряха
У окна сидит.

Kun Vi paroli volas mi

Kun Vi paroli volas mi,
Ke malaperu la animdolor'.
Rigardu min de la ĉielo Vi
Ĉu baton aŭdas vi de l'kor'?

Kun Vi paroli volas mi,
Ripozi ĉe la piedoj Viaj,
Konfesos tion al neniu mi,
Al Vi nur, la savanto mia.

Kun Vi paroli volas mi,
Ĉar la amikoj estas for.
Al Vi konfesi povas mi
Pri la malĝoj' kaj trist' de l'kor'.

Kun Vi paroli volas mi,
Sed malamikoj baras vojon.
Rigardo sankta gvidu min,
Dispelu dubojn, donu ĝojon!

Я хочу с Тобой поговорить

Я хочу с Тобой поговорить,
Ты мой верный, самый лучший Друг.
//: На меня с небес Ты посмотри,
Слышишь сердца частый, частый стук? ://

Я хочу с Тобой поговорить,
Отдохнуть у ног Твоих душой.
//: То что некому мне здесь открыть,
Я несу к Тебе, Спаситель мой ://

Я хочу с Тобой поговорить,
Потому что далеки друзья.
//: С ними я о горе промолчу
К ним не понесу печали я.://

Я приду к тебе поговорить,
Хоть преграды воздвигает враг.
//: Взором светлым на меня призри
И рассей сомнения и мрак. ://

Mi amas

Tra tuta mond', tra vasta mond'
Rapidas kanto kiel mara ond'.
En ŝtorma bru', en fru-malfru'
ĝi sonas ĉiam en eter'
Sed mia sent' tra pluv' kaj vent'
Ne povas flugi - restas en silent'.
Kaj interesas sole min
De via koro la veter'.

Refreno:
Mi amas, mi amas
Per amo tenera ĉiam vin,
Mi amas, mi amas -
Por mia am' ne estas fin'.

Tra tuta mond', tra vasta mond'
Rapidas kanto laŭ orbita rond'.
En blua for' por bonhumor'
De ĉiuj homoj sur la Ter'.
Sed la alven' de la ĉagren' -
Ĝi ankaŭ eblas ĉiam por kompren',-
Ne estas amo sen sufer',
Sen ŝtorm ne estas la veter.

Refreno.

Дар ёдам

Боз шаҳрҳои гуногун
Ва дар ҳавояшон борон.
Дар анбух ман гум шудам
Ва худро меҳоҳам ёфтан.
Дар куҷо ошиқам ту?
Ман хама вақт ҳастам ҳайрон
Ва борони ғам барин
Ман шудам тоза хомушранг.

Накарот:
Дар ёдам, дар ёдам,
Дар ёдам, ошиқам ту.
Афсус ки ошиқам
Парвоз кард мисли парасту.

Дар кӯҳсор шуд барфи нав,
Умедамро тармаи раъд шикаст,
Шаби пеш ман хоб дидам -
Дар пешат нишаста будам.
Мехостам огуш кунам
Ва як бусаи дилбарӣ гирам,
Лекин ин лаҳзаи бахт гузашт
Ва ман бедор шудам.

Накарот.

Ĉu mi kulpas?

Ĉu mi kulpas, ke mi, ĉu mi kulpas, ke mi,
Ĉu mi kulpas, ke amas mi lin?
Ĉu mi kulpas, ke voĉo, ja, vibris ĉe mi, | 2f
Kiam kantis mi kanton al li? |

Oj, patrin'-karulin', oj, patrin'-karulin',
Promenadi permesu al mi.
Steloj brilas en nokt', viroj kisas dum nokt', | 2f
Nokte venas la amharmoni'. |

Kisis milde li min, kisis milde li min,
Promesante edziĝi al mi.
Ĉion kredis, ja, mi, kaj disfloris l'anim', | 2f
Ĉar amegis, ja, arde mi lin. |

Kulpas certe mi mem, kulpas certe mi mem,
Kulpas certe - doloras l'anim'...
Kial do, dum la nokt', kial do, dum la nokt' | 2f
Mi promesis al li kisi min? |

Виновата ли я?

Виновата ли я, виновата ли я,
Виновата, что люблю я его?
Виновата ли я, что мой голос дрожал, | 2р
Когда пела я песни ему? |

Ой, ты мама моя, ой ты мама моя,
Отпусти ты меня погулять.
Ночью звёзды горят, ночью ласки дарят, | 2р
Ночью все о любви говорят. |

Целовал-миловал, целовал-миловал,
Говорил, что я буду его.
А я верила всё и как роза цвела, | 2р
Потому что любила его. |

Виновата сама, виновата сама,
Разрешила себя я обнять.
Ах, зачем же зачем в эту лунную ночь | 2р
Позволяла себя целовать? |

En boato orumita

En boato orumita
Naĝis mi kun la junul',
Ni ne remis ravigitaj,
Ĉar kisadis min karul'.
En valo amik', kun raloj amik'
Kreskadas, ja, la pinoj,
Ekŝatis mi, ekamis mi
Junulon plenanime.

Mi al li ekkredos tiam,
Ke li amas verve min,
Kiam kisos li senrompe
Kvardekfoje arde min.
"Alvenu vi, in', karesos mi vin",-
Li ofte al mi diras.
"Alportu vi, in', dolĉaĵon al mi",-
Kaj al boato tiras.

Hejme panjo min insultas
Kaj la paĉj' skandalas pli.
Kiam venas mi malfrue,
Per baston' minacas li.
"Hoj, vi",- diras li, "knabin'"- krias li,-
"Filino mia kara,
Ricevu vi nun la guston de l'pun',
Ke iĝu am' amara".

Kie min l'amato kisis,
Tie verdas la herbar'.
Kie poste ni disiĝis,
Tie velkis la arbar'.
En valo, amik', kun raloj amik'
Kreskadas, ja, la pinoj,
Ekŝatis mi, ekamis mi
Junulon plenanime.

Мы на лодочке катались

Мы на лодочке катались
Золотистой , золотой, -
Не гребли, а целовались,
Не качай, брат головой.

Припев:
В лесу, говорят, в бору, говорят,
Растет, говорят, сосенка, -
Понравился мне, девице,
Молоденький мальчонка.

Я тогда тебе поверю,
Что любовь сильна у нас, -
Поцелуй меня, приятка,
Без отрыву сорок раз,

Припев:
А ты, говорит, ходи, говорит,
Ко мне, говорит, почаще.
А ты, говорит, носи, говорит,
Мне пряников послаще.

Меня маменька ругает,
Тятька боле бережет:
Как иду с гулянки поздно,
Он с поленом стережет.

Припев:
А я, говорит, тебя, говорит,
Дочурочка, уважу!
А я, говорит, тебе, говорит,
Гуляночку налажу!

Где мы с миленьким встречались,
Еам зеленая трава.
Где мы с милым расставались,
Там посохли дерева.

Припев:
В лесу, говорят, в бору, говорят,
Росла, говорят, сосенка,
Уж больно мне понравился
Хорошенький мальчонка.

Sorĉa trajno

Kiam ĉiuj endormiĝis, silentiĝis en malfru'
Mi eliris sur la straton, nudpiede en senbru'.
Alveturis malrapide sorĉa trajno al la dom',
Min invitis forvojaĝi maŝinist' - malgranda gnom'.

Refreno:
Ni alvenis al la lando - regas tie ĉarma reĝ',
La karnajon oni ludas, sur la montoj brilas neĝ,
Sorĉe igis min ridegi la mirakla arleken' -
Tuj forgesis mi plenplene pri sopiro kaj ĉagren'.

Per la stelradioj belaj pridonacis ĝino min
Kaj milope sorĉistinoj dancis sub la lun' ĉe pin'.
Ŝaĥirezado amfabelon ĉarmrakontis pri trezor'
Mi bedaŭras, ke mi hejmen devos veni ĝis aŭror'.

Refreno:
Mi revenis al la lando - regas tie ĉarma reĝ',
La karnajon oni ludas, sur la montoj brilas neĝ,
Sorĉe igis min ridegi la mirakla arleken' -
Tuj forgesis mi plenplene pri sopiro kaj ĉagren'.

Nek aere, nek per aŭto atingeblas tiu land',
KIun sonĝas kaj prikantas mi en mia bela kant'.
Flugtapiŝon el fabelo mi ne volas serĉi nun,
Sed preferas sorĉan trajnon ĉiam mi atendi nun.

Refreno:
Por ke portu min al la lando kie regas ĉarma reĝ',
La karnajon oni ludas, sur la montoj brilas neĝ,
Sorĉe igis min ridegi la mirakla arleken' -
Tuj forgesis mi plenplene pri sopiro kaj ĉagren'.

La majstro mia

La majstro mia en memor’,
De l’vivo kaj kread’ – la font’.
Ĝis kiam vivas mi en l’mond’
Vi estas ĉiam en memor’,- |2 f
La majstro mia , mia majstr’.

De la podioj el marmor’
Ĝis steloj brilaj en ĉiel’
Vi levis arton voĉan tiel,
Ke venas ĝoj’ kaj la angor’,- |2f
La majstro mia , mia majstr’.

La birdoj ĉirpas en ĝangal’
Pri l’amo nur sen la sakri’.
Por ni la kanton, pri l’ Patri’
Matene kantas najtingal,- |2f
La majstro mia , mia majstr’.

Устоди ман

Устоди ман дар ёди ман,
Сарчашмаи эҷоди ман.
То зинда бошам дар ҷаҳон
Доим туи дар ёди ман,- |2 б
Устоди ман, устоди ман.

Аз саҳнаҳои мармарин
То гумбази чархи барин
Бардошти қадри ҳунар
Бар қудрати ту офарин,- |2б.
Устоди ман, устоди ман.

Аз нағмаи аҳли хунар,
Дар чорчархи мурғи саҳар,
Аз санъати зебои ту
Эҳё шавад бори дигар,- |2б
Устоди ман, устоди ман.

Loĝas mi…

Diris vi, ke vi venos al mi, venos al mi,
De maten’ mi atendas nur vin, ĉiam nur vin.
Mi esperas, ke venos feliĉa la tag’ –
Ligos korojn, ja, niajn ama la sag’.

La okuloj survoje serĉas nur vin,
serĉas nur vin.
Kiam venos vi ĝoje ami nur min,
ami nur min?
Loĝas mi, ja, ne malproksime de vi,
Sed vi, ja, ne volas viziti min.

Ja, kreskigis nin ambaŭ la urb’ Duŝanbe,
Ĉion eblan ni faros por urb’ Duŝanbe.
Ĝi, ja, estas simila al verda ĝarden’,
Trafi volas mi al via katen’.

Pasas vi kiel pavo en la ĝarden, en la ĝarden,
Kune esti mi volas ĝis frumaten’, ĝis frumaten'.
Loĝas mi, ja, ne malproksime de vi,
Sed vi, ja, ne volas viziti min.

Хонаи мо…

Гуфта буди, ки ту меҳмон мешавӣ,
Дар тани ҷонпарварон ҷон мешавӣ.
Зуди шабҳо интизорам ман ҳанӯз,
Бо дили умедворам ман ҳанӯз.

Канда шуд дар роҳи ту чашмони ман,
чашмони ман.
Кай ту меои? Биё, эй, ҷонони ман,
ҷонони ман?
Хонаи мо он қадар хам дур нест
Гарчи дар чашми шумо манзур нест.

Хар ду дар як шаҳр мо сабзидаем,
Хар ду онро ҷону дил бахшидаем.
Шаҳри мо, монанди боғу гулшан аст
Манзили сайру тамошо карданат.

Суи мо дар бар суроғи меравӣ,
ҷон меравӣ,
Аз миёни кӯчабоғ, эй, меравӣ,
ҷон меравӣ.
Хонаи мо он қадар хам дур нест
Гарчи дар чашми шумо манзур нест.

Printempo sur la strato Zareĉnaja

Ne konas mi printempon tian:
La neĝ’ kaj pluv’ – ĉie sur ter’,
Sed sur la strat’ amata mia
Promenas mi en ajn veter’.

Ĉe tiu strato kun junuloj
Kolombojn nutris sub tegment’
Kaj tie ĉi, ĉe la angulo
Min amo trafis en moment’.

Kaj nun l’anim’ profunde tristas,
Ke l’amo trafis tie min…
Pro kio en la mond’ ekzistas
Nereciproka enamiĝ’?

Kaj kiam ĉe la strat’ Zareĉna
En domoj estingiĝas lum’,
La fajro en la forn’ Martena
Brulegas tage, nokte dum.

Ne volas mi alian sorton,
Neniam intersanĝos ĝin
Kaj restos kara ĝis la morto
La enirejo de l’ uzin’.

Ekzistas gloraj stratoj multe,
Ne ŝanĝos sed l’ adreson mi…
Fariĝis ĉi la strat’ rezulte
La ĉefa strato de la viv’.

Весна на Заречной улице

Когда весна придёт не знаю,
Пройдут дожди…Сойдут снега…
Но ты мне, улица родная,
И в непогоду дорога.

На этой улице подростком
Гонял по крыше голубей.
И здесь, на этом перекрёстке,
С любовью встретился своей.

Теперь и сам не рад, что встретил,
Что вся душа полна тобой…
Зачем, зачем на белом свете
Есть безответная любовь?

Когда на улице Заречной
В домах погашены огни,
Горят Мартеновские печи,
И день и ночь горят они.

Я не хочу судьбу иную.
Мне ни за что не променять
Ту заводскую проходную,
Что в люди вывела меня.

На свете много улиц славных,
Но не сменяю адрес я…
В моей судьбе ты стала главной,
Родная улица моя!

Namanganaj pomoj

Namanganaj pomoj, ja, maturiĝas frue nun,
Ne rigardas vi al mi - tro severas pun'.

Eble venas ne pro mi en ĝardenon vi,
Sed la pomoj tentas vin kaj la dolĉa vin'.
Brovojn tuŝis per usma' - pretas mi allogi vin,
Mem ne venos mi al vi, vi postkuros min!

Namanganaj pomoj, ja, maturiĝas frue nun,
Ne rigardas vi al mi - tro severas pun'.

Ĉiam rememoras mi tagojn en ĝarden',
Forte logis min al vi ĉarma amkaten'.
Per basma' tinkturos mi harojn miajn longajn nun,
Ĉiam mi amegas vin - helpos min fortun'.

Namanganaj pomoj, ja, maturiĝas frue nun,
Vi rigardas nun al mi - helpis jam fortun'.

Наманганские яблоки

Наманганские яблоки зреют ароматные,
На меня не смотришь ты - неприятно мне.

Может вовсе не ко мне ты приходишь в сад,
А отведать яблочков, сладкий виноград.

Усьмой брови наведу, подведу глаза сурьмой,
Первой я не подойду - сам пойдёшь за мной.

Наманганские яблоки зреют ароматные,
На меня посмотришь ты - как приятно мне!

Наманганинг олмаси

Наманганинг олмаси хил-хил пишибди,
Таманноси билан тагига тушабди.

Яли-яли-яла-ла, ялодемасман,
Ялинганинг билан ёнинга бормасман.

Мен ёримни согинсам йулга карайман,
Сочларимни авайла силлик тарайман.

Кошимга усмалар куйсам келарми?
Кузимга сурмалар куйсам келарми?

Яли-яли-яла-ла, ялодемасман,
Ялинганинг билан ёнинга бормасман.